ECDC – ΕΟΔΥ: Ποια είναι τα ύποπτα συμπτώματα για εκδήλωση οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά

Σε σχετική έκθεση, σημειώνεται πως η κλινική εικόνα είναι σοβαρής ηπατίτιδας, η οποία απαιτεί νοσηλεία. Στα συμπτώματα περιλαμβάνεται ίκτερος και σημαντικά αυξημένες ηπατικές τρανσαμινάσες.Στις περισσότερες περιπτώσεις, πριν από τον ίκτερο προηγείται μία γαστρεντερική διαταραχή, με εμετό, διάρροια και ναυτία.Πληροφορίες για την έκβαση των κρουσμάτων βρίσκονται ακόμη σε φάση συλλογής.

Από τα διαθέσιμα στοιχεία, προκύπτει πως οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν, αλλά το σύνδρομο μπορεί να εξελιχθεί σε οξεία ηπατική ανεπάρκεια και μεταμόσχευση ήπατος. Στην αναζήτηση της αιτιολογίας, οι επιστήμονες έχουν αξιολογήσει μία σειρά από μολυσματικούς παράγοντες και τα πιο κοινά παθογόνα που εντόπισαν ήταν αδενοϊός και νέος κορωνοϊός.

Στην Αγγλία και στη Σκωτία, το 75,5% και το 50% των κρουσμάτων αντίστοιχα βρέθηκαν θετικά στον αδενοϊό και συγκεκριμένα στον τύπο 41F, ο οποίος έχει επίσης εντοπιστεί σε ασθενείς στις ΗΠΑ.

Τοξικολογική ανάλυση

Στο Ηνωμένο Βασίλειο εντοπίστηκαν και άλλοι αδενοϊοί, ενώ στατιστική υπέρβαση παρουσίας αδενοϊών καταγράφηκε σε πρόσφατη ανάλυση κοπράνων σε παιδιά ηλικίας 1 έως 4 ετών.

Στην προσπάθεια να προσδιοριστεί ο παράγοντας στον οποίο είχαν εκτεθεί οι ασθενείς πριν από τη νόσηση, διενεργήθηκε μελέτη με ερωτηματολόγιο, από την οποία δεν προέκυψαν βάσιμοι λόγοι πρόκλησης του συνδρόμου από τρόφιμα, φάρμακα ή τοξίνες.

Είναι, πάντως, σε εξέλιξη τοξικολογική ανάλυση των δειγμάτων που έχουν συλλεχθεί από πάσχοντες.
Στο σύνολο των χωρών όπου έχουν εντοπιστεί κρούσματα, η πλειονότητα των ασθενών δεν είχε κάποιο σοβαρό ιατρικό ιστορικό.

Λοιμώδεις παράγοντες

Με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, η κύρια υπόθεση των ειδικών είναι πως υπάρχει κάποιος παράγοντας ο οποίος επηρεάζει το ανοσοποιητικό μικρών παιδιών με αδενοϊό, τα οποία – υπό φυσιολογικές συνθήκες – θα είχαν μία ήπια νόσηση. Υπό διερεύνηση βρίσκονται άλλοι λοιμώδεις ή τοξικοί παράγοντες.

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί του ECDC, ο μηχανισμός πρόκλησης (παθογένεια) της νόσου και οι τρόποι μετάδοσης παραμένουν στο σκοτάδι. Η ασθένεια είναι αρκετά σπάνια και τα στοιχεία σχετικά με τη μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο παραμένουν ασαφή.

Δεν μπορεί, έτσι, να υπάρξει ακριβής εκτίμηση για τον βαθμό κινδύνου στον παιδικό πληθυσμό. Λαμβάνοντας, όμως, υπόψη τις περιπτώσεις ηπατικής ανεπάρκειας και την ανάγκη μεταμόσχευσης σε κάποια περιστατικά, η πιθανή επίπτωση στα παιδιά με ηπατίτιδα θεωρείται τελικά υψηλή.

Με βάση την έλλειψη γνώσης για την αιτιολογία, τα παιδιά που έχουν νοσήσει και την πιθανή έκβαση, η οξεία ηπατίτιδα αποτελεί επί του παρόντος ένα ανησυχητικό γεγονός για τη Δημόσια Υγεία.

Επιδημιολογική επιτήρηση

Στο πλαίσιο αυτό οι ειδικοί, προτείνουν να υπάρξει επιδημιολογική επιτήρηση στις ευρωπαϊκές χώρες το συντομότερο δυνατό και να συγκεντρωθούν επιπλέον πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των τοξικολογικών αναλύσεων.

Θα πρέπει, επίσης, να σχεδιαστούν ειδικές μελέτες για τον εντοπισμό παραγόντων κινδύνου, για τη διερεύνηση των τρόπων μετάδοσης, για την περιγραφή του πλήρους κλινικού φάσματος και για το εάν το σύνδρομο έχει διαφορετική κλινική εικόνα, ανάλογα με την ηλικία ή άλλες καταστάσεις.

Προτείνεται εργαστηριακή ανάλυση για αδενοϊούς και για άλλους ιούς, οι οποίοι μπορούν να προκαλέσουν ηπατίτιδα, αμέσως μετά την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων.

Συνιστάται ενίσχυση των πρακτικών υγιεινής, συμπεριλαμβανομένης της προσεκτικής υγιεινής των χεριών και της απολύμανσης των επιφανειών σε χώρους που υπάρχουν μικρά παιδιά.

Οδηγίες ΕΟΔΥ

Από τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), επισημαίνεται πως από την οξεία ηπατίτιδα προσβάλλονται παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών και τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Ίκτερο (κιτρινωπή χροιά δέρματος, επιπεφυκότων).
• Υπέρχρωση ούρων ή και αποχρωματισμό των κοπράνων.
• Κνησμό.
• Αρθραλγία – μυαλγία.
• Πυρετό.
• Ναυτία, έμετο ή κοιλιακό άλγος.
• Λήθαργο και ή απώλεια όρεξης.

Οι γονείς και οι φροντιστές των μικρών παιδιών καλούνται να παρακολουθούν την υγεία τους, να είναι σε εγρήγορση για τυχόν εμφάνιση των συμπτωμάτων ηπατίτιδας (που αναφέρθηκαν) και σε περίπτωση υποψίας/ανησυχίας να επικοινωνούν με τον παιδίατρο.

Συστήνεται η συστηματική εφαρμογή των γενικών μέτρων πρόληψης – υγιεινής :

• Τακτικό και σχολαστικό πλύσιμο χεριών με σαπούνι και νερό ή με αλκοολούχο διάλυμα (και ιδιαίτερα μετά τη χρήση τουαλέτας ή πριν την κατανάλωση/προετοιμασία φαγητού).
• Αποφυγή επαφής των χεριών με το πρόσωπο (μάτια, μύτη, στόμα).
• Κάλυψη της μύτης και του στόματος με χαρτομάντηλο κατά το βήχα ή το φτέρνισμα (αν δεν είναι διαθέσιμο, κάλυψη με το εσωτερικό του αγκώνα).
• Αποφυγή κοινής χρήσης επιτραπέζιων σκευών (όπως ποτήρια, μαχαιροπίρουνα).
• Αποφυγή στενής επαφής με άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού ή του γαστρεντερικού.
• Επαρκής αερισμός χώρων, καθαρισμός επιφανειών.

Συστήνεται τα παιδιά να έχουν κάνει όλα τα απαραίτητα για την ηλικία τους εμβόλια, σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών Παιδιών – Εφήβων.

Πηγή: www.iatronet.gr